Ladies@the movies

Ik wou het al zolang en eindelijk ben ik er heen gegaan met een paar vriendinnekes van de klas.

Het was de film soeur sourire. Ik vond hem amuzant, maar daar stopt het ook...

Het was lekker en leuk, zou zeker nog eens gaan...

Heb kaasjes, salamietjes, olijfjes, chipjes, goulash met rijst gegeten (geen waterijsje). Je kon je haar laten stijlen en krullen en je laten schminken, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb me ontfermt over de wijn.

Geknaag

Een sociale school, zo heet het... Hogeschool Gent, richting Sociaal-Werk. Uren moeten we verslijten aan reflecties schrijven en dan gebeurt dit... Ik voel me er echt niet goed bij en omdat ik het niet aan Kenny kan vertellen doe ik het maar hier.
Tijdens groepswerk moet iedereen een enveloppe maken met daarop je naam. Deze legde de lerares vanvoor en daarna moest je vier briefjes richten naar mensen, met daarop een positieve eigenschap van hen. Natuurlijk lijkt het leuk in het begin, maar wat als iemand dan geen briefje krijgt. Ik dacht bij mezelf ik schrijf eens naar mensen waartegen ik nog niet heb gezegd wat ik leuk vind aan hen. En daarom zit ik nu dus met geknaag.
Ik had een aantal briefjes in mijn enveloppe. Maar een vriendin had er geen. Ik zag aan haar dat ze er wel zwaar aan tilde. Het is natuurlijk niet tof, dat iemand geen briefjes krijgt. Maar de lerares moet dat zelf toch ook weten dat dit kan voorkomen en dat iemand zich daardoor heel erg slecht gaat voelen. Ik vind eigenlijk dat dit niet kan als oefening. Zo voelt iemand zich toch direct uitgesloten. Ze had beter iedereen naar iedereen een positieve boodschap laten schrijven.
Dus nu zit ik ermee, maar ik heb het voor mezelf opgelost... Ik heb haar gesmst... Haar wat moed ingesproken en ze was er heel blij mee...
Gelukkig kan ik mij er nu ook bij neerleggen.

Te soepel

Het is ongeveer twee jaar geleden, dat ik er ben geweest. Nu moet ik terug.
Ik ga niet graag. Maar het is nodig.
Wat is nodig vraag je je waarschijnlijk af? Wel de kinesist. De dokter zei: 'oei oei, helemaal gespannen en ontstoken. Heb je stress?' Ik zei: 'Tuurlijk heb ik stress, 'k heb alle dagen stress'. Hij reageerde er niet op. Omdat hij me al goed genoeg kent, denk ik dan. Stress heeft een verkeerde invloed op me. Mijn buik lijdt eronder, nu mijn nek en soms ook mijn keel. Maar nu moet ik bij mijn medicijnen ook naar de kinesist. Ik ga niet graag. Ze kraken mij, wringen mijn vel en vet in alle bochten en ik moet halfnaakt een kwartier stilzitten, met elektroden in mijn nek. Daarna moet ik oefeningen doen, waardoor ik erna een hele dag met pijn rondloop.
Maar ik moet wel, want ik heb pijn. Uiteindelijk betert het wel. En misschien doordat ik nu een nieuwe kinesist heb, duurt het dan wel 4 jaar vooraleer ik moet terug gaan.

Cuisiner en français

Ik dacht dat het wel zou overgaan, mijn gekke fascinatie van kookblogs, kookprogramma's, kookshops, ... Maar eigenlijk gaat het helemaal niet over. Zo erg al dat ik nu zelf in het Frans naar kookprogramma's kijk.
Eigenlijk ligt de schuld niet bij mij, maar bij E. Op een dag las ik dat ze ging meedoen aan het kookprogramma Komen Eten op Vijftv. Omdat ik zo ontzettend benieuwd was naar hoe ze eruit zag en wat anderen over haar eten zouden zeggen, heb ik gewoon alle afleveringen moeten bekijken, want zij kwam als laatste. Omdat ik het zo'n leuk programma vind, bekijk ik het nu ook op RTBF, in het Frans dus.
Al moet ik zeggen dat het programma daar toch een groter sterretje verdient dan bij ons.
-Ze zijn met vijf mensen, dus vullen de vijf dagen van de week ipv hier vier.
-Ze hebben een entertainingsmoment waarbij ik altijd heel hard moet lachen (zoals daar was Sumoworstelen)
-Ze hebben luxueuzere hapjes dan bij ons
-Ze zijn eerlijker

beter dus om naar te kijken, voor mijn kookkunsten en voor mijn Frans.

Gisteren Brugge, donderdag Parijs.

Mijn goede voornemen, zoals je natuurlijk nog weet, was meer reizen. Ik ben er alvast mee gestart. Het reisje naar Parijs is geboekt. Donderdag vertrekken we tot zaterdag.
Om alvast te oefenen gingen we gisteren naar Brugge. Mijn favoriete Belgische stad. Omdat mijn liefje nog niet overtuigd was van al het moois, heb ik hem ondergedompeld in het prachtige stadje.
We begonnen in de winkelstraat, alwaar ik ontdekte dat mijn lief eigenlijk ook wel een zwak heeft voor de Hema en gekke hoedjes en zonnebrillen van de H&M.
Veel meer vond ik er ook niet aan, aan al dat winkelen. Dus verlieten we al gauw dit pad en gingen op zoek naar de nieuwe Fnac. Drie verdriepingen hoog, met een speciaal Fnac café, zelf in Gent vind je dat niet. We aten er een snacksje en speelden een heel oninteressant spelletje op de Wii.
Daarna vond ik dat het genoeg was geweest en we vertrokken zomaar ergens naartoe. We wisten niet waar we waren, maar het was er overal zo mooi. De burg, de reien, de Onze-Lieve-Vrouwekerk, het Begijnhof en het Minnenwater. Ik vertelde mijn liefje duizende stomme weetjes over alles wat je in Brugge kon vinden. Hij geloofde me zoals steeds eerst niet, maar moest me nadien toch meegeven dat ik een slimme geschiedenis brokke ben....
Alsof dat nog niet genoeg was, knielde hij voor me in het midden van het mooiste pleintje in Brugge. Mijn dag kon niet meer stuk.

Op naar Parijs dus...

Lijstje

Omdat ik gespiekt heb bij iemand anders en ik het wel een leuk idee vond:

Dingen die ik in 2008 voor het eerst deed:
*snijden met superdeluxe koksmessen
*dingen doet met een iphone
*naar een Upper@home party gaan
*naar een mis gaan
*naar de Chippendales gaan kijken

Dingen die ik in 2009 meer wil doen dan in 2008:
*uitgaan in Gent
*reizen
*koken
*zwemmen
*musicals gaan kijken (mensen die Annie willen zien?)

Dingen die ik in 2009 minder wil doen dan in 2008:
*stressen
*alles negatief zien
*eten

Dingen die ik wens voor 2009:
*dat ik minder darmontstekingen/maagontstekingen heb
*dat Kenny en ik gelukkig blijven
*dat ik mijn vriendinnetjes blijf zien, ondanks de soms verre afstand
*geluk (in alles)
*minder armoede

Vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar :)

Ik wou al een tijdje iets neer"typen" maar het is druk druk.
Maandag ben ik nog naar mijn stage geweest, om de team vergadering bij te wonen van de sociale dienst.
Dinsdag heb ik mij deels op mijn hapjes voor de woensdag gestort. Geitekaasballetjes gerold en tiramisu gemaakt.
Woensdag was het weer hapjes tijd. Een hele dag ben ik in de weer geweest. Maar 's avonds werden mijn hapjes met plezier verorbert door mijn kompanen. Hopen cadeautjes werden uitgedeeld, door mijn mama en papa, die weer met zot veel geld hadden gesmeten en mijn liefje die zich nachten in het zweet heeft gewerkt om het mooiste cadeautje ooit te maken.
Om het feest compleet te maken gingen we de dag erna naar zee om bij de mémé en pépé van Kenny om te smullen van de heerlijke kerstbuche die zijn pépé had gemaakt. Daarna zij we gaan schaatsen. Het was echt fantastisch. Kenny is echt een beetje een grappige kluns op het ijs. Maar tot mijn grote verbazing is hij niet gevallen.
Na de jenevertjes zijn we weer huiswaarts getrokken.
Toen was het eerste deel van het feest over... Ik moet nu blokken. Het gaat niet zo goed vooruit. Het is vreemd om van stage (=niets doen voor school, buiten de stagetaken) om te schakelen in studeren voor de examens. Och gisteravond was ik het beu en ben ik meegeweest naar de mis (jaja) en het huis van zijn andere mémé om daar lekkere pistoletjes te eten en terug taartjes van de andere pépé (mmmmmm).
Vandaag moet ik terug blokken. Ik heb goede vooruitzichten. Ik werk, ik scrap, ik werk, ik scrap.... Een goede combinatie toch.

Tot woensdag xx

Rode wangetjes

Gisteren had ik er twee, en bloedrood. Je zou voor minder beginnen blozen wanneer je twee uur naar naakte mannen kan kijken. En dan ook nog sexy mannen.

Ik raad je echt aan om te gaan kijken.

Vermits je geen foto's mocht nemen, heb ik er echt superweinig, maar toch een paar hihi :)

Druk druk druk

Ik weet niet wat het is de laatste tijd, maar het is zooo druk. Mijn lessenrooster is overboekt. Mijn weekends zijn compleet geschift en mijn stage komt eraan.
Gelukkig heb ik mijn vrijstellingen kunnen bemachtigen, waardoor ik deze week het wat rustiger aan kan doen de woensdag en de vrijdag.
Mijn weekends blijven steeds druk. Nu mijn ouders van de helft van de wereld cadeaucheques hebben gekregen om op weekend te gaan, zijn ze amper nog thuis, dus sta ik zelf in voor de was (wat ik eig nog een leuke bezigheid vind), de boodschappen, de kook en de strijk. Daarbij komen dan mijn honderden taken, die dankzij een boze mail naar de DSO nu ook gereduceerd zijn. Gelukkig is mijn liefje er dan nog om mij wat op adem te laten komen in zijn armen tijdens een filmpje.
Maar dat duurt dan ook maar anderhalf uur.
Het is tijd voor pauze. Al vrees ik dat die er niet snel zal komen met mijn stage. Ik wil weer scrappen, een dag niets doen, honderd films kijken op Prime en 10 series volgen (want nu heb ik zelf de eerste aflevering van Prison Break nog niet gezien).

LAAT DE RUST TOT MIJ KOMEN

Het einde is er

Hihi beetje rare titel, maar het is ook echt zo. Morgen is mijn allerlaatste vakantiedagje. Kenny en ik (en nog andere die ik niet ken) gaan naar een afscheidsfeestje. We gaan bbq'en bij mijn beste vriendinnetje die vertrekt naar Baeza (Spanje). http://ellenervinck.blogspot.com/ El vis spana (denk ik).
Daarna mi vi GENT, gepakt en gezakt. Mijn kleren, mijn eten, ... het ligt allemaal al klaar.

Maar om nog eens te vertellen wat ik de laatste week nog gedaan heb. Eigenlijk niet zoveel.
Maandag heb ik heel wat afgekookt, want het was mijn papa's verjaardag. Dus heb ik cake, frangipannetaart en chocolademousse gemaakt.
Dinsdag heb ik gerust :p.
Woensdag mocht ik mijn leuke lessenrooster halen :( , maar de vrijstellingen zijn reeds aangevraagd en en en en het is maar voor 6 weken, daarna STAGEUH!!
Woensdagavond werd afgesloten met een diner à deux, want Kenny en ik waren 1jaar samen. l' Orangerie est la vie.
Donderdag kreeg ik een heel super mooi kadootje van mijn liefste :).
Vrijdag heb ik appelmoes gemaakt (verdomme moet je veel appels schillen voor een paar luttele potjes) en soep en een appeltaart en een schattige baby gezien, die het behoorlijk leuk vindt om aan haar te trekken.

En vandaag.... SCRAPPEN

Sjole no f/!@#'king way

Het is bijna zover, nog welgeteld 17 dagen vakantie heb ik. Ik kijk er niet naaruit om terug naar school te gaan, ik vermaak me prima in de vakantie.
Want mijn kookrepertoire heeft er weer een hele grote hoop recepten bij, de filmfabriek heeft mij doen genieten van tal van romantische komedies en fantasymovies, mijn oren hebben vol zand gezeten, mijn stress-peil heeft zijn maximum bereikt, het aantal geplande verrassingen ook (jaja kenny ook nog voor jou binnenkort ;)), het aantal muziekconcertjes heeft zijn dieptepunt bereikt, mijn laagje oo-zoo-mooie-bruine huid heeft nog nooit zo weinig kunnen stralen, het aantal zooïstische momenten was fenomenaal, mijn oo-zo-geliefde-scrapmomenten waren talrijk aanwezig.

Maar er is nog zoveel te doen, dus eigenlijk heb ik ook geen tijd om terug naar school te gaan.
Alsnog To Do:

• cheesecake maken zoals in de coffee break
• terrasjes met sangria en daarna een kommetje mosselen
• kluisbergen gaan
• Körperwelten
• Museum van de Dinosaurussen
• Museum van Rome
• Rome
• Scrap-agenda
• scrap-foto-kader
• weekendje Ardennen
• weekendje Brussel
• Antwerpen shopping-day
• filmmarathon met lots of food :$
• wandelingen met Boomer
• en nog 1000 andere dingen :'( ...

Het is zo triest.
Maar nog 17 dagen, hmmm waarmee zullen we beginnen?

Maagontstekingen zijn dikke kak

Maagontstekingen zijn ECHT dikke kak. Je bent er niet echt ziek door, maar het doet zoveel pijn. Eigenlijk kan je alles nog wel doen, maar met pijn. Als je eet voel je de steken door je buik trekken. Als je slaapt word je er wakker van. Als je iemand tegen komt die je kent denken ze dat je een vies scharminkel bent omdat je gezicht verandert van uitdrukking omdat je zoveel pijn hebt.

Soms heb ik het gevoel dat niemand me begrijpt. Ik heb ook zoveel maagontstekingen. Zo erg zelfs dat ik al twee keer tevergeefs naar de specialist ben geweest(voor de maagontsteking). Hij zei me dat het niet normaal was, maar iets vinden dat doet hij niet. Ik moest nog in de scanner, maarja zeg na zoveel onderzoeken in mijn buik(ook voor mijn darmen) heb ik er echt wel genoeg van. Ik leef wel met de pijn.

Mijn leven is serieus veranderd door die stomme maagonstekingen en mijn PDS-syndroom. Vroeger kon ik overal naartoe zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over het feit dat er geen toilet te vinden was, of kon ik vette frieten of pitta meeeten zonder daarna naar het toilet te moeten rennen. Ik kon dieëten door kilo's sla en tomaten te eten. Overal kon ik rondspringen, gekke bekken trekken en vriendelijk lachen naar de mensen omdat ik toen geen pijn moest verdragen.

Ik ben niet ziek, maar heb wel kwaaltjes, erge lastige kwaaltjes en het is lastig wanneer je soms weinig begrip krijgt wanneer je weeral eens afzegd omdat je pijn hebt.

Super Mario Galaxy

Ik zeg het U, dus geloof het maar HET IS SUPERFANTASTISCH.

Ik had al langer een oogje op dit spel, maar had het nog nooit te pakken gekregen. Altijd maar moest ik wachten tot mijn liefje het eindelijk zou kopen. Maar dit weekend kon ik me toch niet bedwingen en moest en zou ik dat spel spelen. Dus heeft mijn liefje me maar meegenomen naar Movie Max waar we het konden huren. Drie dagen maar, jammer genoeg....

Maar het waren geweldige uren. Samen met mijn liefje haalden we de ene na de andere ster binnen. Dat is het doel van het spel. Je hebt het controleschip waar alle nieuwe werelden tevoorschijn komen maar eerst moet je in iedere wereld ook nog eens wereldjes ontdekken door het vinden van sterren. In de werelden komen steeds dingen van weleer tevoorschijn. Zo heb je de monsterballetjes van de Mario voor N64, de bommetjes van Marioland 3, het ecologische van de Mario van de Game cube, het onzichtbaarheids-makende-icoontje van Mario Kart en de 1UP die overal wel aanwezig is.

Ook de bewegingen zijn leuk, het is niet doodweg met je Wii-toestelletje vooruit en links en rechts gaan, nee je moet zwaaien met het ding om naar een andere wereld te vliegen via een Mega-Ster en je moet racen door het Wii-toestelletje helemaal recht te houden en schuin te bewegen ... Onverstaanbaar wss mijn uitleg, maar je moet het gewoon huren dat spel...

De muziek, de geluidjes, de mannetjes en de parcours, het is allemaal geweldig...

Ook mijn liefje vindt het, dus zal ik wss niet zolang meer moeten wachten om het meer dan een weekendje te kunnen spelen.

Vanalles

Eigenlijk kan ik deze avond over duizend en een verschillende dingen schrijven.

• Mc Bride jobstudentjes
• Openliggende billen van dikke meisjes (including myself)
• Scrapkit
• Duizenden kookboeken die ik van de zolder heb gehaald en hun fantastische recepten
• Lekkere Toscaanse apericubes

of over Bailee Madison

Gisteren keek ik naar The bridge to Terabithia, een erg ontroerende film over een jongentje die gepest werd maar uiteindelijk een vriendinnetje kreeg toen er een nieuw meisje op de school kwam. Samen maakten ze een ingebeelde wereld, Terabithia. Daar vochten ze tegen hun vijanden. Samen stonden ze sterk. Ook in school. Maar toen gebeurde het stomste dat kon gebeuren...

Nog nooit had ik zo'n gevoel gehad tijdens een film. Zo ontroerd was ik. Het was echt teveel voor woorden.

Uiteindelijk maakte Bailee, of Maybel (in de film) toch het grootste deel goed. Ze is een superschattige kidstar met putjes in haar wangetjes.

Ze had me reeds betoverd in de film Saving Sara Cain. Ze is amper 9 jaar en kan verschillende rollen aannemen. Het is steeds het schattige zusje die altijd de verstandigste woorden zegt, het steeds opneemt voor haar broertjes en zusjes en weent zoals een klein kindje hoort te doen.

Als ze jouw hart niet steelt weet ik het ook niet.

Little game-girl

Ik vraag me af hoe het komt. Komt het door Kenny met zijn Wii, of was het door die keer dat ik bij Didier op zijn X-box ben gaan spelen? Waarschijnlijk komt het gewoon door mezelf, doordat er een insectje zit in mijn lichaam die mij instinctief doet smachten naar spelletjes.
Toen ik 3 was had ik zo'n kleine computer met spelletjes voor kindjes, een beetje later had ik een gesofisticeerdere en toen had ik mijn gameboy. Tot ergernis van mijn ouders speelde ik uren op dat ding. Zo erg zelf dat ik zo moe was en al slapend met het ding in mijn hand uit de zetel viel. Hoe verslaafd kan je zijn! Toen hebben ze besloten me maar 2 uur per dag meer te laten spelen. Uiteindelijk was dat nog genoeg. Want we gingen genoeg naar etentjes en feestjes waar ik me dan toch mocht bezig houden met de gameboy. Haha slim bekeken toch :p.
Toen ik een beetje ouder was, kwam er een andere gameboy uit en toen nog een, en die heb ik allemaal. Alleen bij de gameboy Advance blijf ik steken. Maar het zal wellicht niet meer lang duren vooraleer ik ook de nintendo DS heb. Nu ik mij bewezen heb tegenover mijn kleine lieve vriend, mag ik zeker niet onder doen en moet ik mijn gameniveau op peil houden.
Maar ook de grotere versies kan ik de baas, zo ben ik nu fervente liefhebber van de Nintendo 64, die ik terug vanonder het stof heb gehaald. Uren verdoe ik op dat spel. Wss met veel ergernis van mijn liefje. Want hij haalt voor mij de cheats van het net, zodat ik er niet nog veel langer zou over doen om het spel uit te spelen.
Maar langs de andere kant denk ik ook wel dat hij het leuk vind. Zo vertoef ik nu wel eens op zijn kamer om met zijn gamecube te spelen of met de nintendo Wii en heeft hij nu wat tijd om zich met zijn 3D bezig te houden, want daarvoor heeft hij de spelletjes van weleer op mijn pc geïnstalleerd. Ik zeg het u, uren plezier heb ik aan die dingen.
En stapelzot kom ik ervan wanneer ik niet weet hoe het spel gaat, of wanneer ik sterf. Gooien doe ik met die dingen, stampen doe ik. Helemaal te gek om mijn energie ergens kwijt te kunnen.

Prins Caspian

MMM ik zinder nog steeds na van zijn blik... en dan nog op groot scherm.

Maar het was zeker niet daarom dat ik gisteren richting Kortrijk ben gereden.

The Chronicles of Narnia: prince Caspian stond al lang op mijn verlanglijstje, zelf toen nog maar bekend was dat er een tweede film zou gemaakt worden.

Uiteneindelijk kreeg ik dan ook mijn zin van Kenny en liet hij zijn verlanglijstje even aan de kant liggen zodat we toch nog deze film konden meepikken in de Kinepolis.

Ook al hou ik er meer van om samen in de zetel een filmpje te kijken, toch kon ik mezelf hiervoor aanmoedigen om te gaan.

Het was dan ook fantastisch. Disney films zijn geweldig ;).

En gelukkig zijn er zeven boeken, dus laten we hopen ook zeven films.

Op naar de volgende.

FOR ASLAN!!

OOoo al dat wachten

Pppffff

Wachten
...
Is het daar?
...
Nee, nog niet?
...
Ik moet douchen...
...
Ik kan niet
...
Ik moet wachten
...
Gaat de bel?
...
Nee toch niet
...
Whaaaaa ik haat wachten.
...
Mss moet ik nog het hele weekend wachten.
...
PFFFFFF ik heb geen geduld

Zomermoeheid II?

Nu niet meer. Het is over.
Gisteren naar de muzikale dinsdag geweest, alhoewel jah :p 12 apostels en ik heb me er heel goed geamuzeerd. Met heel veel dank daarvoor. Ik voel me weer reuze.

Zomermoeheid?

Hoe kan dat nu, denk ik steeds. Ik heb nu eindelijk vakantie en ik ben zo moe, zo futloos, zo kapot en heb totaal geen energie.
Misschien vind ik nu eindelijk de rust terug en voel ik me daarom moe? Misschien had ik voordien geen tijd om moe te zijn?
Ik had examens die ik moest afleggen, ik had een snik-heet-gent-weekendje en een vriendje die me overal meesleurde, een vak waarvoor ik zogezegd gebuisd was, maar eigenlijk niet, waarvoor ik dus klachtbrieven moest sturen, stageplaats zoeken, taarten bakken, verjaardagsfeestjes, solden, stress voor mijn vriendje's finaleplaats enzovoort...
En nu ... niets meer van dat alles ... En ook de fut is weg, alleen nog moeheid.
Ik denk dat ik me maar even rustig neerleg in de zetel en een tukje ga doen. Het is nog maar het tweede van vandaag.

Vrijgezel

Mijn lief heeft mij verlaten, het is zover.
Ik begrijp zijn redenen wel hij kan potverdorie een heleboel geld winnen.
In Parijs dan nog, tijdens de finale van de Imagine Cup. Hij zit daar met nog 5 andere kandidaten. Ik hoop dat hij wint want hij heeft een heel goed spelletje gemaakt, met zijn 3 andere compagnons.

Natuurlijk ben ik nu een week alleen... Vrijgezel dus... Al hoort mijn lief dit niet graag.
Voor mij betekent het ook maar dat ik een gezel ben die heel veel tijd heeft voor andere mensen.
Dus bij deze een boodschap voor allen die zich geroepen voelen om mij te entertainen...
Maar vandaag-morgen-overmorgen-maandag en dinsdag ben ik al bezet :p

Enneu woensdag komtie terug en daarvoor ben ik nog op zoek naar een paar gillende meisjes en een spandoek, kwestie dat hij meer onder de indruk is van mij dan van die 70 gillende meisjes die hem straks zullen ontvangen.

Lets start the parteiiiiii...