Vanalles

Eigenlijk kan ik deze avond over duizend en een verschillende dingen schrijven.

• Mc Bride jobstudentjes
• Openliggende billen van dikke meisjes (including myself)
• Scrapkit
• Duizenden kookboeken die ik van de zolder heb gehaald en hun fantastische recepten
• Lekkere Toscaanse apericubes

of over Bailee Madison

Gisteren keek ik naar The bridge to Terabithia, een erg ontroerende film over een jongentje die gepest werd maar uiteindelijk een vriendinnetje kreeg toen er een nieuw meisje op de school kwam. Samen maakten ze een ingebeelde wereld, Terabithia. Daar vochten ze tegen hun vijanden. Samen stonden ze sterk. Ook in school. Maar toen gebeurde het stomste dat kon gebeuren...

Nog nooit had ik zo'n gevoel gehad tijdens een film. Zo ontroerd was ik. Het was echt teveel voor woorden.

Uiteindelijk maakte Bailee, of Maybel (in de film) toch het grootste deel goed. Ze is een superschattige kidstar met putjes in haar wangetjes.

Ze had me reeds betoverd in de film Saving Sara Cain. Ze is amper 9 jaar en kan verschillende rollen aannemen. Het is steeds het schattige zusje die altijd de verstandigste woorden zegt, het steeds opneemt voor haar broertjes en zusjes en weent zoals een klein kindje hoort te doen.

Als ze jouw hart niet steelt weet ik het ook niet.

Snuffie bunny

Zeker eens kijken

je hart zal smelten

http://www.youtube.com/watch?v=ZLubWZWSeB4&feature=related

Dead Silence

Beware the stare of Mary Shaw

She had no children, only dolls

And if you see her in your dream

Be sure you never, ever scream

Or she'll rip out your tongue on the seam.

Ik ben helemaal in de ban van ventriloquists sedert gisteren. Wat zegt ze nu weer zul je denken! Het is gewoon het engelse woord voor buikspreker en komt uit het Latijn: venter=buik; loquere=spreken.

Mijn liefje wou gisteren persé een romantisch moment met mij en wou daarom een filmpje kijken. Ik kwam eraan met een horrorfilm. Nenee, het romantische was niet verpest, want wat is er nu romantischer dan een meisje die zich nestelt in de sterke armen van haar vriendje, dicht onder een fleece lakentje?? Natuurlijk moest hij er de neveneffecten bijnemen, zoals het genijp in zijn arm en het getier in zijn oor. Maaaar ik weet zeker dat hij het leuk vond, want welke man wil nu niet het idee hebben van aller-sterkste-beschermende-bodyguard!

Nuja om het even over de film te hebben, ik ben deftig geschrokken op sommige momenten. Het was geen superfilm, vooral niet door het einde. Maar toch houdt het mij al van vorige nacht bezig. Beware of Mary Shaw, don't ever scream. Gelukkig was het niet echt, want anders was ik al van gisteren dood. Maar ik leef nog en dus heb ik op youtube nog een ventriloquist gevonden Jeff Dunham.

See yourself:

en check zeker 'jingle bombs'

Zo dom, maar zo grappig

Met wat ze zich toch allemaal bezighouden in Japan.

HUMAN TETRIS het ding waar ik me vanmorgen in ICT ziek heb gelachen(was ook het enige om te lachen)