Scrapseltjes

herwerkte versie

Bloemen

Vroeger zou ik gezegd hebben dat ik er niet van houd, maar nu is het toch wel anders. Waarschijnlijk doordat er hier (thuis) iedere dag wel verse bloemen staan. We hebben ze in boeketvorm, in bloemstukvorm, in potgrondvorm en gewoon los-in-vazen-vorm.
"Het is zonde van het geld", zei ik vroeger en dat is waar, maar als ik het nader bekijk dan zijn heel veel zaken "zonde van het geld". En het is mooi, het ruikt lekker en ik word er toch zo vrolijk van. Eigenlijk kan ik me ook geen huis voorstellen zonder bloemetjes. Het liefst zou ik mijn kot vol zetten met Spaanse Margriet en Daisys en Gerbera's. Maar ik heb er het geduld niet voor om ze op tijd water te geven, ze bij te knippen en ... wat je eigenlijk allemaal moet doen met bloemen.
Dus wanneer ik ze krijg, zijn ze heel speciaal (ik heb er dan ook nog niet veel gekregen). Eigenlijk zou het roosje mijn favoriete bloem moeten zijn want ooit voor mijn verjaardag van mijn lieve vriend didier kreeg ik een roosje, mijn eerste echte roosje!! En op mijn 18e verjaardag een boeket rozen van mijn allerliefste mémé. Die bloem is waarschijnlijk te emotioneel, daarom kies ik voor een andere. Eentje die me aan de zon doet denken, aan het wilde natuur leven.
Kortom ik hou nu wel van bloemen. En nee ik verwacht nu geen bloemen, want dan is de schoonheid er weer vanaf. Ik wil dat ze allemaal even speciaal zijn als die van Didier en van mijn mémé.

Receptje: wokschotel met kip

Wokschotel met kip

nodig voor 4 mondjes:

*600g kippeblokjes

*blik kokosmelk

*zak wokgroenten (400g)

*potje rode curry pasta

*2dl kippebouillon (blokje)

*olio ;) (olie dus)

Wat moet je doen:

*je kippeblokjes aanbakken

*helft van de zak wokgroentjes erbij

*kokosmelk toevoegen (beetje bij beetje)

*naar gelang de smaak eetlepel rode currypaste toevoegen (ik deed 1tje)

*de kippebouillon (beetje bij beetje ook)

*beetje laten uitkoken

en in 20minuutjes is dit receptje klaar

smullen maar

Wat ik zo leuk vind aan mijn studententijd

1. Lang slapen: al is dit maar dit semester van toepassing. Ik heb 1x in de week om 8u15 les, wat best wel vroeg is, maar ik heb niet te klagen, want dat heb ik nu vier weken niet meer.
2. Veel vrienden: tijdens de lessen, tijdens de pauze, tijdens het middageten, tijdens groepswerkjes leer je altijd wel mensen beter kennen. Op school verloopt dat allemaal vanzelf.
3. Veel vrije tijd: al geldt dat niet voor al mijn klasgenootjes. Met mijn amper 14u les heb ik echt veel vrije tijd. Dan kan ik eens lekker lang gaan shoppen in Gent, aan de graslei zitten, cinemaatje doen, koken voor mijn geliefde, tv kijken...
4. Mijn eigen kot: het is best wel leuk thuis, maar nu ik ouder word, merk ik toch dat ik mijn eigen gewoontes heb en dat kan ik allemaal uiten hier op kot.
5. Gent: Gent is super, je hebt er leuke winkels, leuke mensen, lekkere restaurants, leuke gebouwen en een heel leuke uitgaansbuurt.
6. Dat ik niets zelf hoef te betalen: het leven is duur, vooral voor een student. Als je eten klaarmaakt heb je vaak te veel, als je weggaat drink je vaak teveel, als je gaat shoppen koop je vaak te veel, gelukkig hoef ik voor niets in te staan.
7. De vreugde van het naar huis gaan: als je thuis woont weet je vaak niet wat je mist. Het is pas door een hele week op kot te zitten dat je naar mama's of papa's eten verlangt, alle aandacht die helemaal op jou is gericht, de warme welkom, de was die telkens wordt gedaan, ...
8. de examenperiode: het is een beetje stresserend, maar uiteindelijk moet je maar 2u naar school en jezelf gaan bewijzen.
9. de tramrit: het klinkt zo stom, maar ik hou ervan om met de tram door gent te rijden. Ik zie er dan steeds allerlei soorten mensen, soms grappige, soms hele mooie, soms erge stinkerds maar het is voor mij vooral een moment van bezinning. Vooral wanneer de zon schijnt en ik half met mijn hoofd tegen het raam leun.
10. mijn (half)geheime dateplekje: vroeger en nu steeds met mijn liefje. Niemand die weet hoeveel mensen er komen, wat we doen, wat we vertellen tegen elkaar, ... Mijn kleine geheimpje.

En jij, wat vind (vond) jij?

Wat er ook gezegd wordt, kinderprogramma's blijven cool

Deze morgen bij het ontwaken vond ik het zonde om op te staan. Daarom had ik besloten om nog wat te blijven liggen. Maar zo gewoon blijven liggen en rondturen in het donker, daar vind ik maar niets aan. Dus dan maar de tv aangelegd, belspelletjes, zeeuitzichten, ... niets interessants eigenlijk.

Tot ik natuurlijk bij Ketnet belandde. Ik mag dan wel 21 jaar zijn, maar het kan me nog steeds bekoren.
Het was Mega Mindy, tuurlijk zapte ik niet weg, want Toby deed mee. Hij had een wit strak t-shirtje aan en was zijn zeepkist aan het klaarmaken. Wat is er nu lekkerder dan een man in een witte tshirt (met een lekker lijf natuurlijk) die een beetje volhangt met zwarte olie. mmm
Voor de geinteresseerden, Toby heeft de race niet gewonnen.

Vervolgens was het Miss BG. Daar doen natuurlijk geen knappe jongens in mee, al kan het kleine broertje Georges me wel bekoren.
Het gaat over een meisje van 8, die alles best weet. Meestal doet ze daardoor dingen fout en je kan het al raden, er zit steeds een moraal in het verhaal. Deze keer dacht Miss BG nu eens niet dat ze het best wist. Haar mama ging op vakantie en daar ontstond het probleem. Voor school moesten ze allen een cake bakken. De beste werd de winnaar. Natuurlijk wou ze winnen, maar ze dacht nooit dat ze dat kon zonder haar mama. Moraal van het verhaal: ze kon het wel.

Het interessante aan het verhaal was nu dat ik een Clafoutis heb leren kennen. Aha, daar heb ik je, wie weet er nu wat een Clafoutis is. Wel ik, nu dat ik naar het programma heb gekeken. Het is dus heel leerrijk en ik zal er dan ook zeker naar blijven naar kijken. Of misschien moet ik maar eens meedoen aan een sollicitatie voor Ketnetrapper(Wrapper dan :p, geen kind die dat zegt).

de laatste voor vandaag

De kleuren zijn niet opper best doordat ik flits moest gebruiken en het zonnetje weg is.

Dusja je moet hem maar eens in het echt komen bekijken

en moest je het niet zien, ik heb echt echt echt genaaid!!

Nog scrapping :p

Gescrapt

Er is een online-crop (je krijgt een LO en je moet die namaken) op het forum vandaag. Ik heb hem alvast gemaakt.

Hier mijn resultaat

margi-avondje

"That's alright"

Dat zingt Lady Linn met haar Magnificent Seven. Ze is supercool met haar wit-met-zwarte-bolletjes-jurk en haar trompettisten. Ik had nooit gedacht dat ik Jazz-Soul leuk zou vinden, totdat ik Lady Linn ontdekte. Het begin allemaal op het Bal van Freya (ja, Vandenbossche) in 2003 te Gent. In twee zalen speelden verschillende bandjes na elkaar, waaronder Lady Linn. Het was allemaal toevallig, want eigenlijk ging ik voor de andere groepen. Maar toen zat ik daar op een stoeltje te genieten van de souldiva. Ze viel op door haar moderne kapsel en door haar rode kleedje.
Een paar jaar heb ik er niets meer van gehoord. Maar nu is ze overal te zien en te horen, op tv, op de radio... Het is tijd dat ik eens een cd van haar bemachtig.
http://www.myspace.com/llm7

Scheiden

'Ik wil niet trouwen', zeg ik rechtuit tegen het vriendje. Ik zie er het nut niet van in. Tuurlijk wil ik ook een feest en cadeautjes, maar dat papiertje hoef ik niet.

Als ik nu lees hoeveel echtscheidingen er zijn, krijg ik er echt de kriebels van. Werken ze niet aan hun relatie? Trouwen ze te vlug? Ik snap er niets van.

Het is natuurlijk niet omdat ik niet trouw dat ik niet zal scheiden. Daarvan ben ik me ook wel bewust. Maar nu je ongeveer dezelfde rechten krijgt als samenwonenden zie ik niet in waarom er dan nog moet getrouwd worden.

Mijn vriendje zei: 'We trouwen als we 50 zijn'. Dat vind ik wel een goed plan. Dan is het enkel gebasseerd op liefde, pure liefde, respect en eerlijkheid. (Hou dus maar die ring klaar, vriendje).
Ik krijg wel mijn feest, een samenwoningsfeest, met heel veel hapjes en hopelijk veel mensen.
Je mag me de avond -voor het officiële intrekken in de woning- ook wel verrassen met een vrijgezellenparty (met stripper) en mijn woning bekleden met spandoeken en ballonnen. Maar je moet niet naar het stadhuis komen om me feliciteren.

Ik vind het zo'n triestige bedoening. Je zit allebei op een stoel. De rechten en plichten van de gehuwden worden voorgelezen en dan teken je het papiertje. Niets voor mij. Geef mij maar al de rest nadien. Wij zullen zelf wel onze rechten en plichten tegenover elkaar bepalen.

Een kerkelijke gelegenheid spreekt me nog minder aan. Niet alleen omdat ik er niet mag trouwen, maar ook omdat ik niet aan de kerk ben. Het is er koel en kil en straalt voor mij alleen maar een dodensfeer uit. Ik hou helemaal niet van het geluid van een orgel en zeker niet van de koorgezangen, ook niet van de priester die je nauwelijks kent en uren dingen zit af te lezen uit de bijbel (of hoe het ook gaat).

Neenee, mij vraag je best niet ten huwelijk of je krijgt het deksel op je neus. Maar wees niet getreurd als je zelf wil trouwen. Ik zal zeker aanwezig zijn met een groot cadeau, rijst in je ogen gooien en met je partner dansen.