Vanalles

Eigenlijk kan ik deze avond over duizend en een verschillende dingen schrijven.

• Mc Bride jobstudentjes
• Openliggende billen van dikke meisjes (including myself)
• Scrapkit
• Duizenden kookboeken die ik van de zolder heb gehaald en hun fantastische recepten
• Lekkere Toscaanse apericubes

of over Bailee Madison

Gisteren keek ik naar The bridge to Terabithia, een erg ontroerende film over een jongentje die gepest werd maar uiteindelijk een vriendinnetje kreeg toen er een nieuw meisje op de school kwam. Samen maakten ze een ingebeelde wereld, Terabithia. Daar vochten ze tegen hun vijanden. Samen stonden ze sterk. Ook in school. Maar toen gebeurde het stomste dat kon gebeuren...

Nog nooit had ik zo'n gevoel gehad tijdens een film. Zo ontroerd was ik. Het was echt teveel voor woorden.

Uiteindelijk maakte Bailee, of Maybel (in de film) toch het grootste deel goed. Ze is een superschattige kidstar met putjes in haar wangetjes.

Ze had me reeds betoverd in de film Saving Sara Cain. Ze is amper 9 jaar en kan verschillende rollen aannemen. Het is steeds het schattige zusje die altijd de verstandigste woorden zegt, het steeds opneemt voor haar broertjes en zusjes en weent zoals een klein kindje hoort te doen.

Als ze jouw hart niet steelt weet ik het ook niet.