Het zal toch wel niets voor mij worden. Iedere week hetzelfde liedje. Steeds weer hetzelfde afstoffen en afkuisen en opblinken, pff. Gelukkig heb ik nu nog mama die het allemaal doet maar later oei oei.Ik ben al blij dat ik vandaag alleen de keuken moest doen en dan ook maar gewoon moest afkuisen.
Ik snap niet hoe al die vrouwen het wekelijks klaarkrijgen. Je gaat eerst de hele week werken en dan moet je nog zorgen dat je man en kindjes eten in hun bord krijgen en dan moet je nog eens strijken en poetsen.
Als ik er zo wat langer bij blijf stilstaan, zou ik het misschien toch overwegen om thuis te blijven?
Nee, toch niet,... Ik zal wel een poetsvrouw vinden en een lieve man (of heb ik die al?).
2 opmerkingen:
Zo twijfelen? Die poetsvrouw weet ik niet maar dat laatste wel.
Tis een beetje teamwork. Dat komt allemaal wel goed. Je nu al zorgen maken om later, moe je niet doen. Een goeie routine heb je gewoon nodig zodat je je niet laat overspoelen door het werk.
Een reactie posten