10.2.08

Boomer-angst


Gisteren was er enorm veel stress, huize Vandekerkhove, want onze allerliefste, domme, onnozele hond was weggelopen.
Vader des huizes had de garagepoort opengedaan en hij was weggeglipt. Niemand wist welke kant hij was uitgegaan. De rustige kalme sfeer was omgeslagen in heuse paniek. Iedereen ging een kant uit, maar tevergeefs kwamen we steeds terug zonder hond. Niemand had hem gezien en wij vonden hem ook niet. We gaven de strijd bijna op. We besloten om nog een keer rond te rijden met de auto. Overal hebben we gekeken, zelf op plekken waar we niet eens mochten komen. Toen we teneergeslagen terug naar huis reden, zagen we Boomer op de vestingen snuffelen.
Ik riep tegen Kenny: 'vlug eruit, ga bij hem zitten'. Ik liet hem over de straat lopen, waar net een 4-tal auto's aan het passeren waren, gelukkig is hem niets overkomen.
Mijn auto heb ik dan maar gedumpt in een autoloos straatje en ben mijn hondje gaan halen. We reden terug naar huis met Boomer in de auto. Mijn moeder die in alle staten was, kon haar emoties niet meer de baas toen ze zag dat Boomer meewas.
Een happy-end, maar het had veel erger kunnen zijn. Voor een keer hebben we toch wel heel veel geluk gehad.

1 opmerking:

Kenny Deriemaeker zei

Nog nooit iemand zo gelukkig gezien als Muriƫl toen we weer de garage binnenreden met Boomer op de achterbank =)

Echt wel massa's opgelucht. Mijn hart stelen en dan zomaar weglopen, da zal geen waar zijn.