Zee

Weet je dat ik eigenlijk nog nooit echt eens een dagje strand-zee-zon gedaan had aan de Belgische kust, maar dat ik er wel al 10 000 keer ben geweest.

Gisteren wel :)

Het was er ook het weertje voor.

Eigenlijk stond Marktrock Poperinge op het programma, maar dankzij de weervrouwen en weermannen hebben we toch beslist om naar zee te gaan. De laatste mooie zomerdag van het jaar. (Het is eraan te merken, want nu zit ik hier weer te typen voor mijn blog)

Eigenlijk viel het best goed mee aan zee. Niet teveel volk, niet te luidruichtig zoals in een zwembad, de zee was fris maar lekker, het zand kietelde aan mijn teentjes en niemand die ik kende, dus zalige rust.

Maagontstekingen zijn dikke kak

Maagontstekingen zijn ECHT dikke kak. Je bent er niet echt ziek door, maar het doet zoveel pijn. Eigenlijk kan je alles nog wel doen, maar met pijn. Als je eet voel je de steken door je buik trekken. Als je slaapt word je er wakker van. Als je iemand tegen komt die je kent denken ze dat je een vies scharminkel bent omdat je gezicht verandert van uitdrukking omdat je zoveel pijn hebt.

Soms heb ik het gevoel dat niemand me begrijpt. Ik heb ook zoveel maagontstekingen. Zo erg zelfs dat ik al twee keer tevergeefs naar de specialist ben geweest(voor de maagontsteking). Hij zei me dat het niet normaal was, maar iets vinden dat doet hij niet. Ik moest nog in de scanner, maarja zeg na zoveel onderzoeken in mijn buik(ook voor mijn darmen) heb ik er echt wel genoeg van. Ik leef wel met de pijn.

Mijn leven is serieus veranderd door die stomme maagonstekingen en mijn PDS-syndroom. Vroeger kon ik overal naartoe zonder dat ik me zorgen hoefde te maken over het feit dat er geen toilet te vinden was, of kon ik vette frieten of pitta meeeten zonder daarna naar het toilet te moeten rennen. Ik kon dieëten door kilo's sla en tomaten te eten. Overal kon ik rondspringen, gekke bekken trekken en vriendelijk lachen naar de mensen omdat ik toen geen pijn moest verdragen.

Ik ben niet ziek, maar heb wel kwaaltjes, erge lastige kwaaltjes en het is lastig wanneer je soms weinig begrip krijgt wanneer je weeral eens afzegd omdat je pijn hebt.

Super Mario Galaxy

Ik zeg het U, dus geloof het maar HET IS SUPERFANTASTISCH.

Ik had al langer een oogje op dit spel, maar had het nog nooit te pakken gekregen. Altijd maar moest ik wachten tot mijn liefje het eindelijk zou kopen. Maar dit weekend kon ik me toch niet bedwingen en moest en zou ik dat spel spelen. Dus heeft mijn liefje me maar meegenomen naar Movie Max waar we het konden huren. Drie dagen maar, jammer genoeg....

Maar het waren geweldige uren. Samen met mijn liefje haalden we de ene na de andere ster binnen. Dat is het doel van het spel. Je hebt het controleschip waar alle nieuwe werelden tevoorschijn komen maar eerst moet je in iedere wereld ook nog eens wereldjes ontdekken door het vinden van sterren. In de werelden komen steeds dingen van weleer tevoorschijn. Zo heb je de monsterballetjes van de Mario voor N64, de bommetjes van Marioland 3, het ecologische van de Mario van de Game cube, het onzichtbaarheids-makende-icoontje van Mario Kart en de 1UP die overal wel aanwezig is.

Ook de bewegingen zijn leuk, het is niet doodweg met je Wii-toestelletje vooruit en links en rechts gaan, nee je moet zwaaien met het ding om naar een andere wereld te vliegen via een Mega-Ster en je moet racen door het Wii-toestelletje helemaal recht te houden en schuin te bewegen ... Onverstaanbaar wss mijn uitleg, maar je moet het gewoon huren dat spel...

De muziek, de geluidjes, de mannetjes en de parcours, het is allemaal geweldig...

Ook mijn liefje vindt het, dus zal ik wss niet zolang meer moeten wachten om het meer dan een weekendje te kunnen spelen.

Receptje: courgettesoep

1kg courgettes
2 tomaten (ontveld)
4 uien
70gr kervel
2 1/2l kippebouillon
40gr boter
kruiden peper en zout, maggi, selderijzout

Courgettes zonder zaadjes in blokjes snijden.
Uien pellen en in stukken snijden.
Tomaten ontvellen en in stukken snijden.
De boter smelten en de groenten even aanstoven.
De bouillon erover.
Kwartiertje laten koken.
Mixen
Kervel erbij en goed kruiden.

Smakelijk
Tip: serveren met crutons mmmmm

Zandsculpturen

Vanalles

Eigenlijk kan ik deze avond over duizend en een verschillende dingen schrijven.

• Mc Bride jobstudentjes
• Openliggende billen van dikke meisjes (including myself)
• Scrapkit
• Duizenden kookboeken die ik van de zolder heb gehaald en hun fantastische recepten
• Lekkere Toscaanse apericubes

of over Bailee Madison

Gisteren keek ik naar The bridge to Terabithia, een erg ontroerende film over een jongentje die gepest werd maar uiteindelijk een vriendinnetje kreeg toen er een nieuw meisje op de school kwam. Samen maakten ze een ingebeelde wereld, Terabithia. Daar vochten ze tegen hun vijanden. Samen stonden ze sterk. Ook in school. Maar toen gebeurde het stomste dat kon gebeuren...

Nog nooit had ik zo'n gevoel gehad tijdens een film. Zo ontroerd was ik. Het was echt teveel voor woorden.

Uiteindelijk maakte Bailee, of Maybel (in de film) toch het grootste deel goed. Ze is een superschattige kidstar met putjes in haar wangetjes.

Ze had me reeds betoverd in de film Saving Sara Cain. Ze is amper 9 jaar en kan verschillende rollen aannemen. Het is steeds het schattige zusje die altijd de verstandigste woorden zegt, het steeds opneemt voor haar broertjes en zusjes en weent zoals een klein kindje hoort te doen.

Als ze jouw hart niet steelt weet ik het ook niet.

Little game-girl

Ik vraag me af hoe het komt. Komt het door Kenny met zijn Wii, of was het door die keer dat ik bij Didier op zijn X-box ben gaan spelen? Waarschijnlijk komt het gewoon door mezelf, doordat er een insectje zit in mijn lichaam die mij instinctief doet smachten naar spelletjes.
Toen ik 3 was had ik zo'n kleine computer met spelletjes voor kindjes, een beetje later had ik een gesofisticeerdere en toen had ik mijn gameboy. Tot ergernis van mijn ouders speelde ik uren op dat ding. Zo erg zelf dat ik zo moe was en al slapend met het ding in mijn hand uit de zetel viel. Hoe verslaafd kan je zijn! Toen hebben ze besloten me maar 2 uur per dag meer te laten spelen. Uiteindelijk was dat nog genoeg. Want we gingen genoeg naar etentjes en feestjes waar ik me dan toch mocht bezig houden met de gameboy. Haha slim bekeken toch :p.
Toen ik een beetje ouder was, kwam er een andere gameboy uit en toen nog een, en die heb ik allemaal. Alleen bij de gameboy Advance blijf ik steken. Maar het zal wellicht niet meer lang duren vooraleer ik ook de nintendo DS heb. Nu ik mij bewezen heb tegenover mijn kleine lieve vriend, mag ik zeker niet onder doen en moet ik mijn gameniveau op peil houden.
Maar ook de grotere versies kan ik de baas, zo ben ik nu fervente liefhebber van de Nintendo 64, die ik terug vanonder het stof heb gehaald. Uren verdoe ik op dat spel. Wss met veel ergernis van mijn liefje. Want hij haalt voor mij de cheats van het net, zodat ik er niet nog veel langer zou over doen om het spel uit te spelen.
Maar langs de andere kant denk ik ook wel dat hij het leuk vind. Zo vertoef ik nu wel eens op zijn kamer om met zijn gamecube te spelen of met de nintendo Wii en heeft hij nu wat tijd om zich met zijn 3D bezig te houden, want daarvoor heeft hij de spelletjes van weleer op mijn pc geïnstalleerd. Ik zeg het u, uren plezier heb ik aan die dingen.
En stapelzot kom ik ervan wanneer ik niet weet hoe het spel gaat, of wanneer ik sterf. Gooien doe ik met die dingen, stampen doe ik. Helemaal te gek om mijn energie ergens kwijt te kunnen.

Prins Caspian

MMM ik zinder nog steeds na van zijn blik... en dan nog op groot scherm.

Maar het was zeker niet daarom dat ik gisteren richting Kortrijk ben gereden.

The Chronicles of Narnia: prince Caspian stond al lang op mijn verlanglijstje, zelf toen nog maar bekend was dat er een tweede film zou gemaakt worden.

Uiteneindelijk kreeg ik dan ook mijn zin van Kenny en liet hij zijn verlanglijstje even aan de kant liggen zodat we toch nog deze film konden meepikken in de Kinepolis.

Ook al hou ik er meer van om samen in de zetel een filmpje te kijken, toch kon ik mezelf hiervoor aanmoedigen om te gaan.

Het was dan ook fantastisch. Disney films zijn geweldig ;).

En gelukkig zijn er zeven boeken, dus laten we hopen ook zeven films.

Op naar de volgende.

FOR ASLAN!!

Garnaalkroketjes

Deze keer heb ik me eraan gewaagd om het befaamde recept van de mémé van Kenny na te maken.
Ik had me voorgenomen om enkele mooie foto's te maken van de garnaalkroketjes, maar tot mijn grote ontsteltenis waren ze plots op en had ik geen foto gemaakt.
Dit geeft dan ook goed weer hoe lekker ze waren of hoe superlekker ze waren.

Je zou wel denken veel werk, maar eigenlijk is het dit niet. Het is echt heel simpel om te maken. Ik wil je het recept zeker niet onthouden zodat je ook eens je liefje/vriend/vriendin kan verrassen. Want als ze allemaal dezelfde smaakpapillen zouden hebben als mijn liefje dan scoor je zeker 11 op 10.

Het receptje dus:

Benodigdheden:

• 150g garnalen (ik deed er 200g en er is vraag naar nog meer)
• 50g kaas (ik deed 40g omdat papa het niet zo graag heeft)
• peper en zout en nootmuskaat (gebruikt de mémé niet, maar ikke wel en vonden ze heel goed passen)
• 1/2l melk (ik gebruike halfvolle)
• 150g boter (solo of ander merk)
• 150g bloem
• 2 eierdooiers
• bloem voor de bolletjes
• eiwit voor de bolletjes
• paneermeel voor de bolletjes

Bereidwijze:

• Maak een roux van de boter/bloem
• Voeg de melk toe
• Laat indikken tot een hele dikke saus
• Kruid dit alles met peper, zout en nootmuskaat
• Voeg de eierdooiers toe
• Meng in dit mengsel de kaas en de garnalen
• Strijk dit mengsel uit op een grote vleesplank en laat een nacht afkoelen
• De volgende dag maak je bolletjes, schijfjes wat je maar wil van het deeg
• Deze haal je telke male door de bloem-eiwit-paneermeel en herhaal
• Daarna bak je de kroketjes op de hoogste stand van je frituur tot ze een mooi bruin kleurtje hebben

Smakelijk

met dank aan de mémé van Kenny en de Boerinnebond :)

OOoo al dat wachten

Pppffff

Wachten
...
Is het daar?
...
Nee, nog niet?
...
Ik moet douchen...
...
Ik kan niet
...
Ik moet wachten
...
Gaat de bel?
...
Nee toch niet
...
Whaaaaa ik haat wachten.
...
Mss moet ik nog het hele weekend wachten.
...
PFFFFFF ik heb geen geduld